Voetstappen in de lege straten

Saphira gromde naar de man en gooide een steen tegen de achterbumper van de auto ze grinnikte even 'eigen schuld dikke bult aso!' lachte saphira en keek naar boven, de deruppels die naar beneden kwamen spatte op het hoofd van Saphira. Vergil ging op de schouder van Saphira zitten en kraade vermoeid, ze hield niet van regen. De man die auto zat had boos zijn middelvinger opgestoken en was gewoon doorgereden zonder te stoppen. Saphira liet haar vleugels tevoorschijn komen en samen vormde ze een soort afdakje waar de eregn niet doorheen kon 'kom er ook onder' zei ze en liep rustig verder na een tijdje kwam ze bij een huis waar als enige een boom bij stond 'zullen we kijken of we dar iets van handoeken kunnen vinden?' Vroeg ze en liep naar de deur 'zullen we?' 'Vroe Saphira ondeugend en trapte de deur in, Sapira liep naar binne en keek in een kastje of daar iets lag om zich mee af te drogen.

Sinder kwam ook onder Saphira's vleugels staan 'Wát ben jij eigelijk?' vroeg hij haar. Ice schudde het water van zijn veren. Eemaal bij het huis keek hij omhoog naar de bovenste ramen, alles was afgesoten met houten planken... Hij liep achter Saphira aan naar binnen en keek eens rond. Ook hij ging maar op zoek naar iets wat te gebruiken was anls handdoek.

'Is het nodig om dat te weten?' zei Saphira en verborg haar vleugels weer. Saphira liep via een krakende trap naat boven, bovenaan de trap was een soort lange gang en aan hei einde was nog een deur. Ze negeerde de deur an het einde van de gang en opende één van de deuren. In de kamer stond alleen een kast, Saphira opende de kast 'ik heb handoeken gevonden!' riep Saphira naar beneden en pakte een paar handdoeken, één voor Sinder, één voor mij, één voor Vergil en eentje vor ice. Saphira liep de kamer uit en gleed via de trapleunig naar beneden, ze kwam met en plof met haar voeten op de gron en gooide de handoeken 'hier!' riep ze en gooide twee hanoeken naar Sinder.

Sinder ving de handdoeken handig op, hij gooide er eentje over zijn hoofd en legde de tweede in de grote woonkamer. Het was er stoffig en er stonden twee grote sofa's, een grote leunstoen en een prachtig vergulde vogelkooi met een skelet in het vogelgrind... Sinder maakte zijn haar droog en trok zijn dunne bodywarmer en shirt uit. Bijde waren drijnat. Er was een haart tegen de muur. Sinder keek even om zich heen, achter de bank lag een grote stapel hout. Hij pakte behoorlijk wat blokken zoder veel moeite op en gooide ze in de haart. Met een makkelijke beweging van zijn hand en pols schoot er een vlam in de haart. Het hout vatte vlam, Sinder wrong zijn schirt uit en hing het samen met zijn bodywarmer over een rek wat hij voor de haart had gezet. Toen plofte hij neer op de bank voor de haart. Ice was op de vogelkooi gaan zitten zonder enige angst voor het geraamte van de dode vogel die in de kooi lag. Hij keek toe hoe Sinder de haart aanmaakte en op de bank plofte. Een grote wolk stof walmde omhoog toen Sinder neerplofte. Ice schudde het water an zijn veertjes, grrotendeels was de kleine vogel waterdicht.

Saphira trok haar armwarmers en haar giletje uit, ze legde ze op het rek waar Sinders kledeing ook lag, de blote bast van Sinder deed haar niets ookal was hij dan erg gespierd. Saphira plofte ook op de bank neer. Saphira keek Sinder droog aan wil je wat te drinken?' vroeg ze kort en haalde haar rugzak van haar rug, uit de rugzak haalde ze een fles en en zakje met boterhammen. Saphira pakte een boterham en nam een hap 'wil je er ook een?' vroeg Saphira terwijl ze no een boter ham uit het zakje pakte en die aanrijkte naar Sinder. Ondertussen was het gaan omweren en langzaam werd het donkerder en donkerder en donkerder, net zolang totdat het enige licht wat er nog te zien was de vlammen van het wakkerende vuurtje waren.

Sinder schudde zijn hoofd, hij had net nog gegeten. Hij keek naar de vammen van het vuur, Sinder had zijn redelijk gespierde armen gesprijd over de leuning rustten. Hij zat onderuitgezakt op de sofa en beetje naar de vlammen in de haart te kijken. Ice liet zijn kop verdwijnen tussen zijn veren en viel in slaap. Sinder rekte zijn benen en keek naar zijn schoenen die gelukkig wel waterdicht waren. Buiten lichhtte alles even op en kort daarna klonk een rollende donder. De regen kletterde tegen de dichtgetimmerde ramen. Sinder vermoedde dat dat tegen krakers was... Hij stond op en liep naar het raam. Hij pakte een van de planken vast en trok deze zonder al te veel moeite voor et raam weg. Sinder gooide de plank op de stapel hout en trok nog wat planken voor het raam weg. Ook deze gooide hij bij het brandhout achter de andere bank 'Zo nu kunnen we in ieder geval naar buiten kijken' zei hij voor hij weer neerplofte op de bank.

"Daar zijn die spieren dus voor" Saphira grinnikte even en keek toen met een lach naar Sinder die daar onderuit gezakt zat. Saphira nam een slook uit de fles met water en draaide de dop erop. Saphira stond op en liep nar boven, even later kwam ze terug met een deken in haar handen, ze gooide hem over Sinder heen en ging er toen zelf ook lekker onder liggen. 'Gezellig hé?' vroeg ze en rolde zich op onder de deken alleen haar voeten kwamen eronder vandaan en werden verwarmt door het vuur van de haard.

De deken schoof weer van Sinder af, maar dat maakte Sinder niets uit. Hij keek naar het vuur en de kleren die aan het rek hingen. Ze droogden langzaam... Buiten kletterde de regen tegen het raam en verlichtte de bliksem de straten en huizen. Griezelige schaduwen vormden zich kort voor het weer donker werd. De schaduwen deden hem niets, een rollende donder klonk. Sinder stond op en liep naar het raam, hij leunde op het kozijn en keek naar buiten. Zijn adem liet het raam beslaan, buiten wiegde de boom in de voortuin van het huis mee met de wind.

Saphira keek naar Sinder dier bij het raam naar buiten stond te kijken 'is er iets?' vroeg Saphira kort en zakte onedruit waardoor de deken van har af viel... langzaam viel ze in slaap op de bank. De donder en regen deed haar dromen over allerlei verschillende ddingen. Saphira rilde even en kromp als een slapend katje in elkaar.

Sinder schudde zin hoofd, hij draaide zich om en zag Saohira liggen. Hij gimlachte en pakte de deken op. Sinder legde de deken over Saphira heen en liep naar het vuur. Hij wierp er nog wat blokken op, Sinder heurkte neer, draaide zijn handpalm naarboven en bewoog zijn hand omhoog. Het vuur wakkerde wat op, Sinder stak zijn handen uit en warmde deze even ookal waren ze dan niet koud. Hij stond op en liep weer naar het raam.

De volgende ochtend werd Saphira gewekt door zonnestralen die haar gezicht kietelde. Saphira werd langzaam wakker en rekte zich uit 'hoe lang heb ik geslapen?' vroeg ze versufd terwijl ze opstond. Saphira zag Sinder staan 'goeie morgen' zei Saphira en liep naar het raam, alles was bedekt met een dun laken van douw, alles glom doordat de zon in de druppeltjes scheen. De douwdruppels leken net kristallen die werden velicht. 'Heb je honger?' vroeg ze en pakte weer een broodzakje uit haar tas gevolgd door een fles met water. Saphira draaide de dop van de fles eraf en nam een grote slok gevolgd door een boterham met kaas en salami.

Sinder werd langzaam wakker, hij lag op de andere bank. Saphira lag nog te slapen, de haart was bijna helemaal gedoofd: De smeulende kooltjes dreigde al te doven... Sinder gooide -zachtjes- nog wat blokken in de haart en wakkerde het vuur aan met een makkelijke beweging van zijn hand. Vervolgens ging hij bij het raam staan, de zon was ng niet aan de horizon verschenen maar de lucht kleurde al oranje. De maan was al verdwenen, Sinder was ddeze nacht niet op dromenjacht geweest... Hij hoorde een stem en draaide zich om, Saphira was wakker. Sinder glimlachte 'Oké' hij liep naar haar toe en nam een boterham aan. Er zat worst op... Sinder at hem in drie happen op.

'Zo jij hebt honger!' zei Saphira 'wil je er nog een?' vroeg ze en pakte het zakje weer en haalde er nog een boterham uit. 'Wat ben jij eigenlijk? Dan zeg ik het ook' Zei saphira met een glimlach. Het raam waar ze uit naar buiten keek was beslagen op de plek waar haar mond zat.

Sinder grijnsde en nam de tweede boterham aan, hij nam een hap, kouwde even en slikte door 'Ik ben een dromendoder' zei Sinder, hij grinnikte 'Ik ben een griffioen' vertelde hij. Hij plofte neer op de andere bank. Hij nam nog een hap en kouwde er rustig op. Even later was de boterham op. Sinder zakte wat onderuit en zuchtte. "Dromendoder" kwam omdat hij er vaak s'nachts opuit ging om mooie dromen van mensen in afgrijseijke nachtmerries te veranderen.

'hmm lekker slecht!' zei Saphira metr een grijns 'wat denk je dat ik ben?' vroeg ze... 'ik geef je één hint; het eeft schubben' zei ze misterieus en liet een klein deel van haar licham veranderen naar een schubben poot. Snel veranderde het terug en Saphira ging weer op de bank zitten, Saphira keek Sinder aan 'denk je dat je het weet?' vroeg ze en draaide zich voor een deel om.

Sinder knikte 'Een vleermuis' hij grinnike 'Ik denk dat je een draak bent' zei hij. Hij peuterde wat vuil onder zijn nagel vadaan, Sinder stond op en haalde zijn inmiddels droge kleren van het rek bij de haart. Hij trok zijn shirt en leren bodywarmer aan en gooide Saphira haar kleren toe. Hij toverde weer een handje graan tevoorschijn. Hij opende zijn hand, Ice knipperde met zijn oogjes en fadderde naar Sinder toe. Ice landde op de hand van Sinder en begon aan zijn onbijt. Sinder gin weer zitten en liet Ice rustig de korrels opeten.