Opgewekt was ze vandaag opgestaan; de eerste stap om een nieuw leven op te bouwen was gezet! Met veel moeite had Shairi zichzelf overgehaald te gaan solliciteren.. en ze was aangenomen! Arrestatieteam. Klonk goed, niet? Haar ontbijt had ze snel naar binnen gewerkt, om niet te laat te komen. Daar was vast ook wel iets te eten. Vandaag zou ze een rondleiding krijgen en horen wat ze kon gaan doen. Ze had er echt zin in! De politie.. het korps, ze hielpen wezens zoals zij. Ook mensen, maar goed. Wat maakte dat nu weer uit? Shairi hoopte dat ze iemand kon helpen. Trouwens, ze verdiende hier ook mee. Misschien kon ze, als ze genoeg spaarde, een appartement kopen. Helemaal voor haar alleen, met stevige muren die niet om dreigden te vallen. Tevreden griste ze haar tas van de grond en vertrok, op weg naar werk. Het was maar een kleine tas, met wat te eten erin. Het mensenvoedsel was niet haar favoriete eten, maar het kon ermee door. Trouwens, het zou misschien opvallen als ze niet at door de middag. Één boterham zou haar niet doden, toch? Shairi ging op weg naar het politiekorps, hopend dat ze de weg nog kon vinden. Verdwalen en te laat kopen, wat een blunder zou dat zijn! Ze sloeg een paar straatjes in, die akelig op elkaar leken. Waarom kon dit niet gewoon goed gaan? Maar nee hoor, ze verdwaalde. Compleet. Met een zucht keek Shairi om zich heen. Was er iemand waar ze de weg aan kon vragen?
Portal 
