Bij de fontein...

Angel wandelde rustig over de straten samen met haar hond... Dromerig keek ze om zich heen om de nieuwe stad in zich op te slaan. Na een paar uur rond te hebben gelopen in de stad kwam ze bij een fontein aan. Daar ging Angel op de rand zitten, haar gezicht stond rood van de zomerse hitte. Angel liet haar handen in het kele water zakken, toen haar handen lekker koel waren liet ze ze over haar gezicht glijden. Haar hond die languit naast haar op de rand lag hijgde. 'ga er maar in hoor' fluisterde Angel in Paint zijn oor, toen Paint dat had gehoord sprong hij met een grote plons in het water. De andere mensen werden nar gespetterd door de hond en keken verstoord op. "Moet dat nou?!" riep een vrouw die ook nat was geworden door de hond. Angel keek op, haar zonnebril schitterde door de hete zon die op de getinte glazen scheen. 'Mevrouw, het is heet, honden moeten ook koel blijven...' zei Angel terwijl ze zich weer om wilde draaien. Net toen Angel zich om had gedraaid werd ze natgespetterd. Angel keek om zich heen en zag dat de vrouw die zonet nog verstoord had opgekeken grijnsde. Ook op het gezich van Angel verscheen een grijns, ze stopte haar handen in het water en plenste het over de vrouw heen en rende naar de andere kant van de fontein. De vrouw stond op en rende naar Angel toen. Bulderend van de lag begon er nu ook een man met water gooien. Na een kwartiertje werd iedereen die langs kwam nat gemaakt en betrokken bij het water gevecht...

Zac keek in de richting van Angel. "Zac, Zac Efron" zei hij. "En...jij bent?" vroeg ze in de richting van Angel, en wachtte haar antwoord af. "En...ben jij trouwens ook een fenix?" vroeg ze in de richting van Angel, en wachtte haar antwoord af. "Een water gevecht" mompelde hij. "En...waarom een water gevecht?" vroeg hij in de richting van Angel, en wachtte haar antwoord af.

Angel keek om en zag dat er een jonge man voor haar stond. "Zac, Zac Efron" had hij gezecht "en jij bent?" vroeg de jonge man, Angel schudde haar hoofd dat ze haar naam niet wilde zeggen. Angel bedacht zich snel 'Dacha' zei Angel. -Dacha is haar schuilnaam- Toen de jongen vroeg of zij ook een Fenix was schrok ze, snel keek Angel naar de grond. Hoe kan hij dat nou weten? dacht ze wanhopig... Angel wilde niet dat de jongen haar verdacht dus draaide ze zich om en liep weg. De laatste woorden van de jongen boeide haar niet. Snel liep ze door en verdween in een dunne zijstraat...

Zac keek in de richting van Angel. "Ook aangenaam, Dacha" zei hij. "Hoe kon hij dat nou weten?" Angel draaide zich om, en liep weg. "Het spijt mij, Dacha" mompelde hij. Snel liep Angel door, en verdween in een dunne zijstraat. "Het spijt mij, Dacha" mompelde hij.

"Waarom liep ze weg?" mompelde hij.
"Waarom verdween ze, in een dunne zijstraat?" mompelde hij.

Darko kwam aan lopen, maar hij had Zac noch Dacha gezien. het was een rare ontmoeting toen ze de zijstraat in kwam lopen toen hij net de hoek om wilde lopen. met een bijna bosting stapte hij snel een pas achteruit. 'oh euh... sorry ik zag je niet... ik bedoel ... ?' niet echt wetend wat hij zeggen moest keek hij haar in de ogen. "zulke ogen hebben alleen fenixen?!" Dacht Darko en hij keek haar peinzend aan. het meisje was niet veel ouder kwa uiterlijk dan hijzelf was. maar iets van herkenning zag hij wel in haar ogen. 'sorry maar dit hoor je vast vaker, maar ik ken jouw ergens van!? ik weet niet meer presies waar van maar ik heb je ergens anders ooit een gezien, niet als mens maar als een vogel?' zei Darko vragend en hij voelde Luna gaan verzitten en ze leunde naar voren en nam Angel op. de blik van het kitten was doordringend, maar er waren er maar weinig die in de ogen van Luna konden blijven kijken. na een tijdje begon ze te spinnen en kneep Luna haar ogen te vrede dicht. nu wist Darko het zeker dit was een Magisch wezen of Angel het nu zelf vertelden of niet. Luna had er blijkbaar een gaven voor om Magische wezens te kunnen zien hoe ze werkelijk waren. vreemd genoeg deed ze het niet vaak en Darko was eigenlijk blij dat hij haar ooit gered had. "het zou zonde zijn geweest om Luna toen dood gegooit te laten worden door die mensen!" dacht Darko snel en hij keek van Luna naar het meisje dat nogsteeds voor hem stond, maar als ze wilde kon ze zo langs hem heen lopen.